Vensterraam
Velden glijden voorbij
Ik verdiep me verder
in het boek met
veelbetekende letters.
Ik hef mijn hoofd op
en zie glooiende
hellingen vol bossen.
Ik verdwaal
in schaapachtige wolken
die in de diepblauwe lucht
met elkaar spelen.
De trein stopt.
Ik stap uit.
Reacties op dit gedicht
| *Sofieke*: | Dinsdag, augustus 05, 2003 11:00 |
| Trein Lokeren - Saint Hubert (de ardennnen) en ben aan het lezen uit het Liegend konijn (poëzietijdschrift)... | |
| Azur: | Maandag, augustus 04, 2003 22:12 |
| Vraagjes: waar stap je uit en welk boek ben je aan het lezen? Niet dat die vragen ertoe doen, je gedicht heeft die antwoorden helemaal niet nodig, maar ik ben gewoon nieuwsgierig... Groetjes, Azur |
|
| Zasan: | Maandag, augustus 04, 2003 10:40 |
| Prachtige gedachten heb je in een trein. Mooi opgeschreven. | |
| Paolo: | Maandag, augustus 04, 2003 10:04 |
| Heel, heel, heel maar dan ook héél mooi... Groetjes | |
| ;o)x: | Maandag, augustus 04, 2003 01:22 |
| Ik reis ieder week 1 dag dwars door Nederland per trein, Sofieke. En ja, zo'n gevoel - zoals jij het beschrijft - heb ik dan zo ongeveer. Het is soms heerlijk kijken (en schrijven) in de trein als het rustig is... Graag gelezen, *Sofieke* Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Sofieke* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||