Eenzaamheid doet zijn intrede
Na een lange tijd van geluk
Een bed met tranen gevuld
Lig ik hier nu voor stuk
Verwarring en ontnomen hoop
Een leven wat ik niet meer ken
Verslagen en angstig zit ik hier alleen
Weet niet wie of waar ik ben
Ik leg mijn gedachtes langs elkaar
Probeer weg te duwen wat schrijnt
Maar ik weet dat wat ik nu voel en denk
De eerste tijd echt niet verdwijnt
Ik mis het gevoel van samenzijn
Jou warmte is niet meer voor mij
Ik snik en verslik mijn tranen, zoveel
Ik realiseer nu pas, het is voorbij
03-08-03
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 03 augustus 2003 | ||
Thema's: |