lopend op paden
langs gedolven graven
lees ik namen
van mensen mij onbekend
zonder vrees sta ik stil
en voel de rust en luister
naar de geluiden van de stilte
zoals het ruisen van de wind
die klinken als stemmen
die in de stilte fluisteren
even blijf ik nog staan
en fluister samen met de wind
rust zacht lieve mensen
christa
leentjeuuh: | Maandag, augustus 25, 2003 23:34 |
Het is je opnieuw gelukt, ik ben trug even stil geworden van jouw prachtig gedicht!! | |
Cest moi: | Maandag, augustus 04, 2003 11:36 |
Echt heel mooi geschreven...prachtig! Liefs ces't moi | |
Jacobs Ivan: | Maandag, augustus 04, 2003 00:05 |
PRACHTIG PRACHTIG PRACHTIG !!!! | |
margot: | Zondag, augustus 03, 2003 14:00 |
fluisterzacht...hele mooie... liefs,margot |
|
sunset: | Zondag, augustus 03, 2003 08:34 |
... en elke naam zal eeuwig gefluisterd worden, zodat niemand ooit vergeten wordt. Mooi en ontroerend (om even stil bij te staan). Liefs / sunset |
|
xavion: | Zondag, augustus 03, 2003 06:20 |
Prachtig! Liefs XaVioN... |
|
Erna Muermans: | Zondag, augustus 03, 2003 00:38 |
mooi neergezet... de eeuwig rustenden even in't leven gezet liefs Erna |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 augustus 2003 | ||
Thema's: |