Je mimiek verschrompelt
het clownesk gelaat treurt
de laatste lach was goud waard
de zon op je wang verwelkt…
Tanden knarsen op het ritme
van schurende ontstemden violen
ogen liggen in het diepst van kassen
verborgen in blauw omringde wallen…
Een parelpegel rolt verbeten
de ingehouden onmacht presenteert
opgeheven hoofd in hangmatigheid
hoogmoed kalkt aan marmeren muren…
Je gepolijste lach is dof in aanzicht
scherpzuur levert een strijd met spijt
de laatste trots vervormt in eelt
die je tong schuurt met rechtvaardigheid…
Diablo: | Donderdag, juli 31, 2003 23:02 |
Dit is wel het gedicht van de dag, zeg maar maand. Prachtig, meer zeggen zou oneerbiedig zijn! | |
PeterdB: | Donderdag, juli 31, 2003 21:55 |
Knap staaltje dichtwerk hoor; sterke woordkeus. Heel mooi gedaan! | |
Laurens Windig: | Donderdag, juli 31, 2003 12:52 |
Prachtig weer Jef! | |
waterval: | Donderdag, juli 31, 2003 12:44 |
ik kan je maar beter te vriend houden....;-))) dit is zeer heftig en fel.....dat moet wel aankomen.... geweldig verwoorde boosheid....!! véél liefs,..... van waterval~~~ |
|
Sheena: | Donderdag, juli 31, 2003 08:24 |
wow .. das pas wakker worden ... aandachtig en met ingehouden adem gelezen Sheen |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 31 juli 2003 | ||
Thema's: |