zoals iedereen weet was Co een man van weinig woorden.daarom wil ik graag een paar dingen vertellen over onze bijzondere relatie met hem.
jaren geleden is hij via de firma spaans bij mijn schoonouders op de isaac da costalaan in de tuin komen werken.hij kwam dan met een heel stel van die jonge knulletjes waarvan hij weleens liet doorschemeren het maar niets te vinden,hij werkte veel liever zelfstandig.
toen ik mijn schoonouders vroeg hoe lang hij precies bij hen was geweest zeiden zij dat hij er ooit niet was geweest.uiteindelijk is het bijna 30 jaar geworden dat hij bij de familie kruimel is geweest.
toen de da costalaan verkocht werd is Co bij ons in naarden komen werken.de tuin was groot en moest nog helemaal aangelegd worden,het was een grote vlakte met onkruid.met een tomeloze energie werd er aangeplant,gespit,later verplant en gesnoeid.
bijna wekelijks kwam hij met nieuwe plannen en moest ik in m,n plantenenceclopedie latijnse namen opzoeken om het bijbehorende plaatje van alweer een FENOMENALE bloem op te zoeken.de tuin werd z,n kind en hij verzorgde en vertroetelde hem.
ieder polletje,dat ik zelf plantte werd ogenblikkelijk opgemerkt,iedere bloem,die ik plukte om in een vaas te zetten was bijna een doodzonde.
hij deinsde er geen minuut voor terug om volwassen struiken te verzetten en te hergroeperen en zo gebeurde het dat onze planten regelmatig de hele tuin door wandelden.alles werd echter eerst zorgvuldig"'met de directie'" besproken .dat was ik dan.
dit is deel 1 van de toespraak die mevr.kruimel heeft gesproken bij de crematie van mijn vader in oktober 1993.
westland 22-07-2003
Auteur: westland | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 22 juli 2003 | ||
Thema's: |