Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
ALLEEN!
Alleen.
Nu ik dit zit te schrijven ,
Voel ik een groot gemis.
Toch heb ik vele vrienden,
Maar niemand die er is.
Daarom begin ik maar te schrijven,
Het is voor mij het beste medicijn.
Mijn gevoelens op een papiertje,
En denken niet alleen te zijn.
Bij dit gevoel wil ik dolgraag huilen,
Maar alleen,ik kan het niet.
Op zo,n dag zou ik best eens willen ruilen,
Zo.n dag van pijn en veel verdriet.
Reacties op dit gedicht
Maria1958 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
neversmile
:
Zondag, juli 20, 2003 16:27
mooi geschreven, en gelukkig zijn er ook 'medicijnen' tegen eenzaamheid...
Over dit gedicht
Auteur:
Maria1958
Gecontroleerd door:
Firebolt
Gepubliceerd op:
20 juli 2003
Thema's:
[Eenzaamheid]