ik sluit me eigen alweer weken op achter een gesloten deur...
bang om de straat op te gaan, want wat staat me te wachten...
bang voor die wereld achter die hele grote groene deur...
heb nu een hondje, waardoor ik wel naar buiten moet...
maar zie dan ook niet, hoe snel ik dan weer vlucht...
vlucht... weer weg achter die deur, en snel weer opslot...
snel weer schuilend naar boven, zodat tie me niet ziet...
bang, voor die ene man, aan de andere kant van de deur...
hij loopt daar nog steeds ergens vrij in het rond...
met een klopend hart, en te hoge bloeddruk...
weer die hand naar die knop, weer even naar buiten...
kijkend over me schouder, of hij er niet loopt...
s' nachts schreeuwend wakker worden van de pijn...
me innerlijke pijn, van wat hij me heeft aangedaan...
het angst komt weer naar boven, beetje bij beetje...
zweet staat weer klammetjes dik op me rug.... damn...
de bel... doe jij even open... ik durf het niet... ben bang...
bang voor de wereld... aan de andere kant van de deur...
misschien staat hij daar nu wel, met een mes in zn hand...
net als in mn nachtmerrie's, alles komt weer boven...
Auteur: Nance | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 17 juli 2003 | ||
Thema's: |