Ogen waar ik niet naar kan kijken
zonder weer te bezwijken
Die ogen die het hem doen
doen me verlangen naar een een zoen
Die ogen waarin ik kan lezen
dat ze zoveel kunnen geven
Maar ik wil niet kijken
ik wil niet bezwijken
Dan zie ik je weer staan
en die ogen mijn richting uit gaan
Dan wil ik vluchten
moet ik diep zuchten
Zit ik gevangen in je blik
voel ik een onderdrukte snik
Ren ik het liefst naar buiten
om me te verschuilen
Voor die mooie ogen
die me hebben bedrogen
Zonder die blik in je ogen
is er niets aan de hand
maar hoe breng ik jou
dat aan je verstand