Tussen vliegen en strijd kronieken
Op een dag declareerde ik
een oorlogultimatum jegens huisvliegen
ik probeerde diplomatisch de oorlog te vermijden
door ze met insectiside naar buiten te jachen,
maar door deze mislukking
heb ik me toch voorberied
met diversen strategieën en strijdtactieken.
Begon om ze omver te gooien
welhaast tot vroeg in de ochtend
terwijl ze hun best deden
om mijn slaap te bombarderen
en aan tafel ten tijden van mijn maal
toen ze op mijn provisies aanvielen
op ongeorganiseerde formaties,
behalve wanneer ik niet thuis was
besteedde ik al mijn tijd hen uit te roken
op de aller bovenste stekken in huis
of de spot drijvend door naar de keuken of de badkamer
te vluchtten in ongenaakbare plekken.
Ten overstaan van de talrijke vijand
kwam de strijd tot het punt
waar die steeds sterieler werd
en ik voor koos om de offensief te reduceren
tot enige geïsoleerde slagen.
Aan het eind heeft al dat zijn inhoud verloren
en moest afstand nemen van die miserabele wezens
Om het zo compleet te vergeten
van hun niet plezierige existentie
maar nu en dan doet een klap van vliegenmepper
de stilte verbreken in de netwerken van loopgaven
en elkeen de posities hervatten
omdat we nochtans weten
dat de oorlog nog niet is geluwd.