Ben ik geboren om eenzaam te zijn?
Ben ik de clown, een tragisch mens?
Grappend terwijl mijn hart bloedt?
Welnee, ik ben niet iemand om te veinzen
Als ik chagrijnig ben, laat ik het zien
En als ik vrolijk ben wil ik het delen
Vaak ben ik alleen, maar zelden eenzaam
In mijn leven heb ik genoeg gestouwd
Om jaren nog op te kunnen teren.
Onderdanigheid is voor mij een vreemde.
Ik zie niet op, ik zie niet neer
Wat ik ook ben, ik ben geen kuddedier.
Van mijn vader kreeg ik mijn trotse houding
Mijn moeder leerde mij om het zelf te kunnen doen
Maar delegeren kan ik als de beste.
Voor mensen die ik ken ben ik het één of ‘t ander
Een goede vriend of ik wordt gezien als opponent
Ik ben geen diplomaat, dat heb ik wel begrepen.
Am I born to be lonely?
Am I some tragic clown?
Funny while my heart is bleeding?
No, no, when I am chagrined I will show it
When I am happy, I want to share
I am the real thing and not a fake.
I am often alone but seldom lonesome
My life was rich and I did save a bit
Enough to retire on, for many years to come
Submissive I am not and never have been
I do not look up; neither do I look down,
Whatever I may be, I do not follow crowds
From my father I inherited my air of pride
My mother taught me to rely upon myself
however, I am a champion in delegating.
For people who do know me, I am friend or foe
For me no neutral grounds whatever
A diplomat I am not, that is a certainty