Valentijns-story
Het was Valentijn en ik stuurde rozen
Van die mooie rode, ze zou er van blozen
Voor mijn geliefde, zij is zo mooi en zacht
Nog mooier is zij als ze lacht
Dus belde ik het bloemenmagazijn
Met de toepasselijke naam van Valentijn
Op 14 februari, dat was al morgen
Zouden zij de rozen gaan bezorgen
Die mensen van dat bloemenmagazijn
Regelde het keurig netjes en heel fijn
De bezorger belde aan en zie wie daar stond
Mijn geliefde met haar hond
Heel beleefd werden de rozen aan haar gegeven
Maar was het daar nu maar bij gebleven
De hond die dacht dit is geen zuivre koek
En beet pardoes de bezorger in zijn broek
De broekspijp ging aan flarden heel kordaat
En de bezorger stond in zijn blote been op straat
Dat vond hij niet leuk en was aan het balen
Mevrouw die broek zal u wel moeten betalen
Zij heeft maar eieren voor haar geld gekozen
Tenslotte had zij wel hele mooie rode rozen
En betaalde de man, door haar hond zo aardig onthaald
Meer dan ik voor de rozen had betaald
Gillend van het lachen hebben we aan de telefoon gezeten
En nu HOERA iedereen mag het weten
Dankzij de hond die het op de bezorger had aangelegd
Heeft mijn geliefde nu eindelijk JA gezegd
Hoewel de rozen peperduur zijn betaald
De bezorger vreselijk heeft gebaald
Lach ik in mijn vuistje om de hond die van niets weet
NU HEB IK ZIJN VROUWTJE EN HOU IK HAAR BEET!
Werkelijk gebeurd op 14 februari 2001