puzzelstukjes van het hart
Toen ik geboren was,
was ik een hele puzzel
mijn hartje was nog heel.
nu dat ik al wat ouder ben
ben ik heel wat stukjes kwijt
strakjes als ik dood zal gaan
zijn al mijn stukjes weg
zo zal ik steeds door blijven leven
in stukjes uit elkaar
was ik een hele puzzel
mijn hartje was nog heel.
nu dat ik al wat ouder ben
ben ik heel wat stukjes kwijt
strakjes als ik dood zal gaan
zijn al mijn stukjes weg
zo zal ik steeds door blijven leven
in stukjes uit elkaar
Reacties op dit gedicht
| Marieke: | Maandag, juni 16, 2003 22:49 |
| Ik heb soms het gevoel zelf een onderdeel van een puzzel te zijn. Als ik er niet ben wordt ik gemist, is de puzzel niet compleet. Als ik er wel ben val ik in het grote geheel en ben ik ook niet meer bijzonder. Maar zoals jij het omschrijft bevalt het me wel: niet een stukje van een puzzel zijn, maar zelf een puzzel op zich en dan je stukjes verspreiden. Mooi geschreven, geweldig gewoon! Liefs Miek |
|
| **droopy**: | Maandag, juni 16, 2003 22:14 |
| ja laat altijd stuksjes van jezelf achter bij degenen die je lief hebt. maar het is belangrijk om je hart volledig te houden door ook stukjes van anderen mee te nemen. xxxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: patoetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||