Je was als een roos
nee eigenlijk nog mooier
zoals het zonlicht wat de slaapkamer binnenscheen
spelend met de figuren op de muren
je was je was betoverend
Ach je lachte,warmte voelde ik
de bladzijde,s uit het boek vertelde liefde
het gouden kaft schitterde zo mooi
toen je zachtjes zei
Lief ontwaak er zijn duizenden rozen
die je nog moet plukken
Je was als een roos
nee,nee hoe kan ik nu
nog van je dromen
Als de rozen uit de tuin nog niet geplukt zijn
de grond nog gewied moet worden
Eigenlijk,eigenlijk lief is er niemand
zo mooi als jij
Ach zal de dag haar ogen sluiten
wanneer mijn mond danst met de jouwe
of zullen haar ogen toch open zijn
en wacht ze op de dood die ons spoedig zal overvallen
Je was als een roos
nee eigenlijk nog mooier
mijn lief voordat je gaat
Laat me,laat ,me nog eenmaal dromen
en mocht het je behagen
de doorns van je stengel afhalen
Erna Muermans: | Maandag, juni 16, 2003 22:18 |
laat zijn ..; de doorns maken de roos extra mooi... groetjes Erna |
|
Cammeke: | Maandag, juni 16, 2003 12:18 |
Een stengel zonder doornen is misschien niet altijd beter. Als je je prikt zul je voorzichtiger zijn, heb je weer wat geleerd. Als die er niet zijn, leren we dat allemaal niet. Perfectie bestaat niet. ZELFS de doornen hebben hun nut. Prachtig gedicht. Kuzzz,Carmen |
|
lani: | Maandag, juni 16, 2003 09:54 |
ach laat de doornen maar staan, die bloeddruppel, bij een prik, prachtig rood van kleur... x-x-x |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 16 juni 2003 | ||
Thema's: |