het mes dat op me wacht - snijden
Blinkend in het maanlicht
in het diepste van de nacht
ligt een schitterend mes op tafel
wat daar altijd op me wacht
Ik wilde het steeds pakken
maar trok m’n hand steeds terug
maar ik kon de drang niet meer bedwingen
en nu loop ik toch weer over die brug
De brug die het leven met de dood verbind
die mij steeds die opluchting en bevrijding bracht
die mij telkens een kick geeft als ik hem bewandel
en de pijn in mij zo verzacht
13-06-2003
Reacties op dit gedicht
| neversmile: | Zondag, juni 15, 2003 21:13 |
| wow.. wat een mooi gedicht!!! keb de tranen in me ogen.. echt zoo mooi...! zo herkenbaar, tzijn de juiste woorden, zelfs hoe ik me voel!! echt super!! | |
| dreamerke: | Zaterdag, juni 14, 2003 19:08 |
| DON'T begging you... think life is better on the other side of the road? don't leave... and let your loved-ones stay behind... greetz, me |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||