zachtjes suizen je
harde woorden
me oren binnen,
afgesloten voor zinnen
die behoren tot een waarheid...
niet willen horen wat is,
niet kunnen zijn zoals gewilt,,
woorden hard, zacht gesproken
is wat me inwendig verkilt...
de toon van je klank
berust op macht,
de echo van je stem
verliest zijn oerkracht...
je uit je van binnenuit,
naar buiten toe gefluisterdt
zachtjes, harde woorden
vertelt, ze liggen vast,
in mijn hart gekluisterdt...
m'n lippen vergrendelt
geopend voor lucht,
gesloten door angst,
gesnoert op de vlucht...
oren getergt,
pijn van mijn
hart, vergt
teveel nu...
dan vloeit langzaam
ons samen van me weg,
onze golf van geluk,
door hard gefluister, alles stuk...