Elk glas heeft zo zijn dubbele bodem,
dubbele betekenis, dubbel bedrog.
Een veelkoppig monster dat leeft
van gestolen dromen, verstopt
achter een vizier van zwijgen. Hier
ligt een man onder een doodwit
laken te kijken naar een raam
aan het eind van zijn hijgen.
Donker ommuurt, verslagen in strijden.
Verbannen naar daar waar zijn hoop-
volle vingers verdwijnen in schemer
en in voorgeschreven, trage tijd.