Het hele huis ruikt naar de weed.
Je gezicht is leeg en wit.
Zie je dan echt niet,
Dat ik dáár mee zit?
Je blowt je hele leven,
Lichaam en toekomst kapot.
Het laat me gewoon beven,
Daardoor voel ik me rot
Ik ben helemaal niet boos!
Kon ik het maar zeggen.
Ik ben gewoon machteloos!
Hoe moet ik het uitleggen?
Ik weet niet wat ik moet doen,
Ik kan het niet meer negeren,
Ik wil dat je weer wordt als toen!
Hoe kan ik je dat leren?
Door mijn machteloosheid,
Bijt ik van me af.
Het is gewoon bezorgdheid,
Daarom doe ik maf!
Ik zie m’n broer kapot gaan,
Aan zoiets stoms als weed,
Dat kan ik gewoon niet meer aan,
Het doet me te veel verdriet.