Je hebt het nooit meer gehaald
Je verloor je zelfvertrouwen
door hard gesproken woorden
je wereld stortte in
met pijn die je de grond inboorde
Je probeerde te vechten
met alle kracht die je had
je dacht de goede weg te volgen
maar je belandde op het verkeerde pad
Je wist geen uitweg meer
je was verdwaald
de goede weg wou je ingaan
maar heb je nooit meer gehaald
Reacties op dit gedicht
| Kaylé: | Donderdag, juni 12, 2003 21:57 |
| heej lievurd...erg mooi gedicht eg waar! Kuss Kaylé | |
| Iejoor: | Dinsdag, juni 10, 2003 12:34 |
| Een hele mooie...fictie? Ik vraag het me af... Maar niemand kan het mooier doen... dan jij ! Nog eens lezen... |
|
| Evy*: | Maandag, juni 09, 2003 22:11 |
| Knap verwoord Sharon, soms beseffen we dat we op het verkeerde pad zitten, maar tegen die tijd kan het inderdaad al te laat zijn. En als omstaanders is het pijnlijk om te zien hoe iemand toch de verkeerde wegen bewandelt. Goed dat het fictie is, want vind het best wel een triestig gedichtje liefs, Evy |
|
| karin jansen: | Maandag, juni 09, 2003 21:34 |
| wauw ... echt PRACHTIG!!! en dat meen ik! groetjes!! |
|
| artemis: | Maandag, juni 09, 2003 20:27 |
| mooi... een mooie fictie ;-) liefs, anneleen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Sherren* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||