Het droom-huis
Het rijhuis staat er nog
als stille getuige.
Het wachtte al die jaren,
om me weer welkom te heten.
Met gemengde gevoelens,
kijk ik er naar.
Tranende ogen,
vertroebelen mijn zicht.
Wanneer ik mijn ogen sluit,
voeren de gedachten me mee,
op de vleugels van het verleden,
naar mijn eerste ontmoeting.
Ze gaf me een zachte kus,
op m'n linkerwang.
En fluisterde zacht in mijn oor:
"Welkom terug mijn zoon."
Plots een hand
gerimpeld en warm,
trekt me terug
naar het heden.
De oude buurman,
vertelt me het verhaal
dat het huis zolang bewaarde
tot mijn oren terug kwamen,
om het te aanhoren.
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||