Hij komt om twee uur in de middag thuis
het kleine joch, zijn eerste dag op school.
Wanneer zijn moeder vraagt naar het waarom
Verklaard hij heel tevreden
ik heb genoeg geleerd.
Hij heeft zoveel geleerd denkt ze,
vol verlangen naar het volwassen kind,
Die ze eens terug naar school bracht
lang geleden en in een ander land
Ze is heel trots op zijn prestaties en zijn idealen
Trots op de kunstenaar die zich ontplooide
Hij is haar kind gebleven waarmee ze lachen, praten, huilen kan.
Hij heeft verdriet gekend en grote vreugde
Teleurstelling geïnd, triomfen meegemaakt.
Ze beiden als gelijken goed gezien.
Dat klein, parmantig kereltje dat
thuis kwam om twee uur.
------------------------------
He came home at two o clock in the afternoon,
the little boy, first day at school
His mother said surprised, what’s happened
He declared jauntily, I’ve learned enough.
He learned so much, she thinks, longing for this
adult child, far away, in beautiful large country.
She is so proud of his endeavours, his ideals
Proud also of his accomplishment as an artist
She can laugh, talk and cry with him,
He is her beloved child, who
has known joy and sorrow,
dealt with triumph and disaster,
and treated them the same
He is the jaunty little boy
who did come home at two.