~*~

Geen idee heb jij
van wat er omgaat in mij
Je begrijpt niet hoe ik me voel
en doet daar ook geen moeite voor
Simpele dingen die zei ik
maar wel met een doel
Alleen kwam bij jou de bood schap niet door
Je vind me nu vast een ongelofelijke zeur
en ik weet dat je me nu tegenover anderen afkeur
Maar.. heb ik heel misschien niet een klein beetje gelijk?

Weetje.. ik ken je nou al zo lang
en deze ruzie maakt me dan ook best bang
Je hebt me echt pijn gedaan!
Me zomaar ineens laten staan

Achja.. IK ben het maar
IK die altijd voor je klaar stond
nee IK had beslist geen blad voor m’n mond
maar.. IK was het die altijd voor je opkwam
en IK was het die je in bescherming nam
Weinig kreeg ik er voor terug
maar dat je dat kwaad bedoelde leek me stug

Waarom is het zo gegaan?
Waarom liet je mij zomaar staan?
Zeg eens eerlijk wat JIJ ervan vind!
Zeg iets, doe iets, geef me een hint..

In die 4 jaar heb ik weinig jou eigen mening gehoord
altijd de gulden middenweg, of een ander z’n woord
Spreek alsjeblieft eens voor jezelf
zeg me wat je voelt en vertel me wat er is
want zoals het er nu aan toe gaat,
zo gaat mis

~*~

Degene voor wie ik dit schrijf zal dit waarschijnlijk nooit lezen omdat ik bang ben dat ze het toch niet serieus neemt.. maar ik meen dit uit de grond van mn hart..