was ik maar een poëet
dan schreef ik voor jou
het ultieme liefdesgedicht
maar woorden schieten mij tekort
sinds ik voor jou ben gezwicht
ach, had ik maar de kracht
om zonder aarzelen gewoon
eventjes mezelf te zijn
maar mijn diepste gevoelens
verknal ik hier met een domme rijm
kon ik je maar
gewoon in m'n armen houden
even proeven van dat volmaakte geluk
dan kon dit waardeloze leventje
voor mij al niet meer stuk
als je dit straks leest
weet dan, dat met al mijn
gepruts, gezever en geklaag
ik je enkel wil vertellen
verdomme, ik zie je graag