Door de mist heen,
zie ik een schim die teder zijn hand uitreikt,
hij leid me
doorheen de duisternis het licht in.
En hoewel hij nauwelijks te zien is,
voel ik dat hij,
even dichtbij is als de huid op mijn botten.
Ik adem dankzij hem, ik help dankzij hem,
ik BEN dankzij hem.
En als ik naar de wolken kijk,
zie ik zijn naam duidelijk afgetekend in de hemel:
PAPA