Babette Jeanne: | Maandag, september 26, 2005 21:57 |
Dit soort gevoelens horen thuis in een kerk..licht..warmte..belofte..vertrouwen. Wat heb je dat mooi neergezet! Zou er misschien ook vaker zijn gekomen als ik dit gevoel eens had kunnen plukken tussen alle wijze woorden. | |
sergev2005: | Zondag, februari 27, 2005 01:05 |
Zo vaak zou ik iets Willen vragen aan Onze Lieve Heer hierboven Maar nooit heb ik het gedurfd want ik zou U , Oh God geen vraag kunnen stellen zonder ook u in vraag te Stellen. Veel liefs, Serge |
|
Elizabethh: | Woensdag, oktober 06, 2004 12:51 |
Glimlach, mooi gedicht... liefs Elizabethh |
|
michris: | Donderdag, mei 29, 2003 12:38 |
de ontmoeting in het huis van God, klein en groot kwamen elkaar tegen, begrepen d'ogen van de ander en dit leidde tot een paar tedere momenten dat kind zal ook gezegend zijn want God, zegent zijn kinderen met zijn naam. Het is een prachtig beeld wat je hier hebt neerge- schreven Hans. liefs, michris |
|
stephanie: | Donderdag, mei 29, 2003 08:17 |
Haar vingers die zacht toetsen tegen de gevangen lucht. Het dreigt te ontsnappen, kapot te spatten. Ogen kijken hem angstig aan, hoopvol. Hij maakt een kleine beweging, raakt de lucht met een kleine beweging. Het is gered. Hij kijkt haar lachend aan, en ze spelen verder ... Stephanie |
|
Sheena: | Woensdag, mei 28, 2003 22:18 |
de inhoud, de layout .. pffft petje af hoor ;-) Sheen |
|
Elissa-Amanda: | Woensdag, mei 28, 2003 18:15 |
:) Heb nogmaals genoten :) Liefs |
|
margot: | Woensdag, mei 28, 2003 17:03 |
schitterend Hans !!! had zondag een communiekantje,ontroerend mooi en aangenaam...net zoals deze woorden!!!! liefs,margot |
|
Hans Winter: | Woensdag, mei 28, 2003 16:21 |
na de viering, die moeilijk van taal was, gingen het meisje en haar moeder de kerk versieren voor de kinderen die de eerste communie zouden gaan doen. de laatste ballon hield ze voor zichzelf: heb je naaste lief gelijk jezelf. ze was er heel de kerk mee rond gegaan en speelde die toen halverwege tussen mij en haar in, uitnodigend voor het samen doen, van taal naar gebaar, van de vele woorden naar het ene niet benoemde, dat welli |
|
artemis: | Woensdag, mei 28, 2003 15:41 |
mooi hans! pfieuw! nog een keer lezen liefs, anneleen. |
|
roelie t. kuilder: | Woensdag, mei 28, 2003 10:43 |
Hans, ik had al een voorproefje. Je hebt een schitterend gedicht gemaakt. Het kind, de ballon en de kelk zijn een voorbeeld van onschuld, liefde, en vrede. Mijn zegen heb je. Roelie |
|
Erna Muermans: | Woensdag, mei 28, 2003 09:32 |
prachtig het beeld van de kelk uitgetikt de vorm is een kunst op zichzelf de inhoud... als het geen minderjarige zijn heb ik geen probleem als ze beiden weten wat ze weten eerlijk en oprecht maar dit lijk niet zo groetjes Erna |
|
free: | Woensdag, mei 28, 2003 07:41 |
...heel mooi! liefs free |
|
lani: | Woensdag, mei 28, 2003 06:26 |
... wie of wat er op je schouders tikt, bezinning uit een gebaar... kinderen treffen :) x-x-x |
|
Auteur: Hans Winter | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 mei 2003 | ||
Thema's: |