obsessie
het begon als een simpel kinderspel
ik vermageren dat lukte mij heus wel.
maar het niet eten werd een obsessie
ik was blind voor jullie bezorgdheid
op korte tijd was ik al vele kilo's kwijt
mijn lichaam en hart waarschuwde me
ik legde deze signalen naast me neer
de darmen verdragen geen eten meer
de kracht is weg en ik verga van de pijn
als ik mezelf nu in de spiegel bekijk
zie ik geen vrouw meer maar een lijk
ik zal nog een lange weg moeten gaan
voor ik deze ziekte anorexia overwin
maar 't herkennen is toch al een begin
ik vermageren dat lukte mij heus wel.
maar het niet eten werd een obsessie
ik was blind voor jullie bezorgdheid
op korte tijd was ik al vele kilo's kwijt
mijn lichaam en hart waarschuwde me
ik legde deze signalen naast me neer
de darmen verdragen geen eten meer
de kracht is weg en ik verga van de pijn
als ik mezelf nu in de spiegel bekijk
zie ik geen vrouw meer maar een lijk
ik zal nog een lange weg moeten gaan
voor ik deze ziekte anorexia overwin
maar 't herkennen is toch al een begin
Reacties op dit gedicht
| margot: | Zondag, mei 25, 2003 01:05 |
| héél dapper en moedig geschreven...alle begin is moelijk...doorgaan!!! liefs,margot |
|
| ~black angel~: | Zondag, mei 25, 2003 00:48 |
| wat bevertje al zegt; herkennen is een goed begin. ik weet hoe lang en hor zwaar die weg is, maar blijf je doel voor ogen houden en overwin die ziekte. je kan het sterkte liefs kirsten |
|
| bevertje: | Zaterdag, mei 24, 2003 20:59 |
| Het herkennen is zeker een begin... Je red eht wel, als je nu maar doorzet!! Sterkte..!! Liefs, Naomi |
|
| *deboobed*: | Zaterdag, mei 24, 2003 20:53 |
| Vreselijk om in deze ziekte verzeilt te geraken,...ik kan je niet begrijpen omdat ik het zelf nooit meemaakte.Ik ben van nature slank en zou liever wat molliger zijn,dus je ziet slank zijn is niet alles...ze zeiden me ooit dat ik op het randje van annorexia zit,maar dat kan niet want ik eet superveel...dus zoals je merkt het is echt niet alles:mager zijn,maar wat zit ik nu te zeveren,dat merk je zelf nu ook wel...wees fier op wie je was(mollig/zwaar)want toen was je jezelf en je ziekte laat je n | |
| *Angeline*: | Zaterdag, mei 24, 2003 19:05 |
| Heel herkenbaar, ik zit er zelf ook mee, je mag me mailen hoor als je wilt.... Blijf vechten hoor! Sterkte... Liefs, Angeline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schrijfveertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||