Eenmaal gebundeld in vaste groeven,
verankerd in de kille wereld,
laat het je niet toe
je ogen te openen
Eenmaal gesloten voor de schone schijn,
verdwenen in de eenzaamheid,
laat het me achter
in een golf van schaduw.
Eenmaal achtergelaten in het niets,
verscholen tussen de muren,
laat het me nadenken
over mijn verloren kracht.