Wrang, bitter, gemeen
Wrang, bitter, gemeen
Voor de zoveelste keer nu
Bijten de woorden door mijn huid heen
Jouw blik over tafel
Duizend woorden
En daar is het weer
Zachtjes, zoet, lief
De woede, in één klap verdwenen
Je nam ze als een dief
Wrang, bitter, gemeen
Ik viel
En ik ben bang dat ik nog vaak vallen zal.
Reacties op dit gedicht
| boom: | Dinsdag, mei 20, 2003 19:42 |
| je kan ook leren te blijven staan en niet meer om vallen door kracht op te bouwen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Merel Sophie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||