Het ijs ontdooit
Haar ogen zinspeelde
met de schaduw van mijn angst
zout en wat lippenstift
druppelde op mijn hand
Ze was zo mooi
als een miniatuurtje van de nacht
verpakt in oranjerood papier
verbrak ze nog eenmaal
het verdriet wat zich verschool
in mijn gevangen hart
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 20 mei 2003 | ||
Thema's: |