je wil enkel alleen zijn,
anderen zien doet je enkel pijn.
je wil ze niet opzadelen met je verdriet,
want de moeite is het niet.
ze zullen je vast niet begrijpen,
je wil enkel de maatschappij ontwijken.
je hebt zin in niets zelfs niet in taart,
want je vind het leven de moeite niet waart.
iedereen zou even moeten oprotten,
en niet met je verdriet spotten.
het kan niemand schelen,
en dan nog, je wilt het met niemand delen.
dat die ene jongen je het leven zuur maakt,
en dat, dat het diepste punjte van je hard raakt.
als je eraan denkt, zit je te beven,
en je denkt er niet aan het toe te geven.
dat je hard in 2 is gebroken,
en dat het in je hoofd zit te koken.
want je hebt hem verveeld,
en hij heeft met je gevoelens gespeelt.
want hij zit diep in je hart,
ach het speelt allemaal geen part.
niemand begrijpt het feit,
dat je zoveel om hem geeft, wat ben je toch een geit.
je wil dat iedereen je alleen laat,
maar je wil niet dat hij je verlaat.
maar dat heeft hij wel gedaan,
dus vlieg allen naar de maan!