Moet ik bang voor je zijn,
of eerder blij?
Kom je maar even langs,
of ik het tijd voor mij?
Is mijn kaarsje al opgebrand,
of heb ik nog heel even?
Voel ik hier je koude hand,
of mag ik nog wat leven?
Alles en iedereen verlaten,
niet weten wat komen zal.
Moet ik je beminnen of haten,
bij 't verlaten van dit tranendal?
Ben jij het einde of nieuw begin,
of ben je gewoon een bode?
Verlies je soms, of krijg je steeds je zin
en wil je alleen maar dode?
Kan ik je misleiden,
of wil je alleen maar winnen?
Moet ik eerst vreselijk lijden,
of haal je me tijdig binnen?
Ben je de duivel, of eerder God,
die me wil geven een nieuwe kans?
Of kan ik bepalen mijn eigen lot,
en ontspring ik zo de dans?
Hoe dan ook, ik zal vechten,
tot de laatste ademstoot.
Vechten voor mijn levensrechten,
want ik wil totaal niet dood.
Tsarre
(daar ik momenteel vecht tegen een zeer vreselijke ziekte ben ik nogal depressief. Vandaar dit nogal lugubere gedicht, een gedicht dat spijtig genoeg ook realiteit is)