mijn hoofd is vol
vol met gedachten
woorden
zoveel woorden
die vallen
in de stilte
mijn stem
zonder geluid
gooit de
woorden eruit
ik kan ze horen
maar
niemand anders
Guan: | Donderdag, juli 03, 2003 19:04 |
Héél schoon gedicht over eenzaamheid | |
*Sofieke*: | Zondag, juni 29, 2003 22:47 |
knap | |
*elycia*: | Zaterdag, mei 17, 2003 14:36 |
heel erg mooi... wordt er stil van.. sterkte is het enige wta ik hierop kan reageren. dikke knuffel, irma ik hou van je! |
|
~black angel~: | Vrijdag, mei 16, 2003 23:09 |
hé meis ik denk dat er mensen zijn die ook zonder woorden uit je mond of op papier wel begrijpen wat je zeggen wilt. hou je taai hé liefs kus kirsten |
|
boom: | Vrijdag, mei 16, 2003 20:17 |
ja heel jammer dat het zo moest lopen, graag had ik het anders gezien. blijf niet alleen op je kamertje zitten. ontmoet mensen die er voor je willen zijn. liefs van de boom, zucht. |
|
Luuk: | Vrijdag, mei 16, 2003 19:31 |
Soms kun je dingen zeggen zonder te praten, of zonder te schrijven... en toch zullen sommige mensen die taal opvangen, zonder iets gehoord te hebben. Ook verdriet is zo'n taal. Als je ergens heel erg mee zit, is het vaak toch aan je af te lezen, te merken aan je gedrag, je houding, enz, dat je ergens mee zit, ook al wil je het niet laten merken... Ik heb vrijwel altijd meteen door als iemand ergens mee zit. Ik heb ook meestal weinig woorden nodig om uitgelegd te krijgen waar iemand |
|
Auteur: ~*Idril*~ | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 mei 2003 | ||
Thema's: |