Wanneer de dag schoorvoetend ten einde loopt
en duisternis zich op de toppen van haar tenen
rekt om toch maar een glimp te tonen van wat
op het programma staat, reikt m'n dromerige
blik niet verder dan de groene zee die de tuin
in al haar pracht natuurgetrouw weerspiegelt
Bij de protserige intrede van de nacht geeft
het sluiten van m'n oogleden de opening van
een behaaglijk bedevaartsoord weer
Schoonheid laat zich in al haar facetten door
jouw langverwachte beeltenis vervangen
Is dit de straf voor een vorige straf?
De tijd kuiert verblijd rond als we hard
vechten tegen iedere zachte hint
Magnetisch trekken we elkaar gretig aan
terwijl het obligate omkeringsproces als een
jonge bruid op zich laat wachten vecht ik
kansloos tegen verleidelijke windmolens
Ik ben vannacht duizend maal gestorven,
in een land van duizendenéén nacht...