Eenzaamheidsvogels
eenzaamheidsvogels
leggen stenen eieren in haar hart
machteloos, ziet hij hen nestelen
tot zij gebogen bodem raakt
terwijl ze haar stem
meegeeft aan de wind
doch waarheid raakt verstrooit
onverstaanbare klanken
botsen tegen zijn dove geest
stenen eieren groeien groot
ondraagbaar glipt zij uit zijn handen
gelijk los zand waait het begrip
een nieuwe moesson begint
in eenzaamheid gevangen
ligt zij stil verdooft
gewicht tart de geest
en het laatste graniet
verwoest haar lichaam
de gebroken ogen volgen
een nieuwe vlucht
eenzaamheidsvogels
victor ruhlmann: | Dinsdag, mei 13, 2003 21:39 |
Een hoogte en een diepte die stil maakt. Uit bewondering voor deze compositie en uit medelijden voor haar zware lot. |
|
sleepless: | Dinsdag, mei 13, 2003 11:40 |
Zwaar gedicht. Wel knap geschreven. Groetjes. |
|
arie: | Dinsdag, mei 13, 2003 00:21 |
een hand reikte naar haar en bracht warmte waar stenen kou vast hielden. Aanvaard die handen er zijn er velen. Ze zijn er voor jou met alle liefde. Durf de kou te verlaten en ga voort op je weg.. Ga met opgeheven hoofd lieverd je bent het waard Een troostknuffel, Arie |
|
aseos: | Zondag, mei 11, 2003 20:39 |
Ook steen kan verteren naja niet letterlijk dan ;)! Heb genoten van je mooie woorden! Kus soesa | |
michris: | Zondag, mei 11, 2003 20:04 |
als vleugels het gewicht van eenzaamheid niet meer kunnen dragen, daal dan neer en rust maar wat op een tak, veilig in een boom, en wees maar wat lief voor jezelf... michris |
|
PeterdB: | Zondag, mei 11, 2003 15:58 |
Heel apart Sheen, erg mooi gedaan hoor | |
theike: | Zondag, mei 11, 2003 14:46 |
mag toch wel he? dat vorige? I dont...i mean; its just..... u know... |
|
theike: | Zondag, mei 11, 2003 14:43 |
(ef een reactie geven om maarweereens uit de toon te kunnen vallen)). Moeilijk er een beeld bij te krijgen. Dus het blijft me wat abstacterig in woorden allemaal. En de 'hij' en de 'haar' snap ik niet zo, kan ik moeilijk in verband brengen met elkaar of iets... Maarja, desalniettemin...) |
|
pramodah: | Zondag, mei 11, 2003 11:57 |
Geboren worden doe je eenzaam en alleen. Sterven doe je eenzaam en alleen. Ook al ben je tussen een massa mensen toch zul je je dan alleen en verlaten voelen. Maar de periode tussen geboren worden en sterven hoeft niemant alleen te zijn je moet alleen maar de hand grijpen die je aangeboden word en te luisteren naar de woorden. Stenen eieren in een zacht hart zijn nog altijd beter dan zachte eieren in een stenen hart..... knuffff Pramodah Muni |
|
NooR: | Zondag, mei 11, 2003 11:30 |
*sprakeloos* (past wel in de lijn van de andere reacties hier blijkbaar) Wat een dichterlijke kracht huist hierin xxx NooR |
|
gunther vandenberghe: | Zondag, mei 11, 2003 11:19 |
Indrukwekkend geschreven Indrukwekkend gevoel Indrukwekkende eenzaamheid See you |
|
Dodo: | Zondag, mei 11, 2003 11:12 |
Vroeg of laat komt de trek en dan nestelen de vogels zich ergens anders... liefs |
|
TheCowboy: | Zondag, mei 11, 2003 10:53 |
Eey Zus, soms kan je in woorden geen reactie geven op je gedichten, daar is dit er zo een van, dan wil je een schop onder den derieur, en een knuffel te gelijk geven... Liefs... je broertje... |
|
Herfstkind: | Zondag, mei 11, 2003 10:51 |
Wouw....zo prachtig mooi... liefs |
|
lani: | Zondag, mei 11, 2003 09:37 |
ow... die eenzaamheid en het onvermogen... gelezen in bewondering sheen! x-x-x |
|
artemis: | Zondag, mei 11, 2003 09:33 |
ja, is een mooie en inderdaad, het geeft het gevoel mooi weer, je voelt het. |
|
Jeffry: | Zondag, mei 11, 2003 09:30 |
Ja, als het fundament wordt weggeschopt...enfin ik haat de eenzaamheid en voor mij is dit 1 van je mooiste.... ;-) |
|
Erna Muermans: | Zondag, mei 11, 2003 08:14 |
sta stom verbaasd..;hoe jij dit gevoel zo prachtig weergeeft alleen de eerste strofe al... dit is een gedicht op zichzelf... het spreekt boekdelen meid liefs erna |
|
koelemij,harold: | Zondag, mei 11, 2003 07:58 |
goeie morgen NachtMin de woorden minnen mijn oren bij het horen al de sirene zacht fluistert dat zei eigenlijk als een pegasus de wereld in wil weg van het neptunezen maar dat zal het wel niet wezen want wie wil niet zichzelf zijn in vrijheid de vogels Har (::) |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 11 mei 2003 | ||
Thema's: |