De angst voor het sterven
zocht een plekje in haar hart
bloed modder besmeurde de muren
van de cel waar ze in zat
Het ongedierte sloop
over haar voeten
hevig bevend omklemde ze
een pen
De angst voor het sterven
zocht een plekje naar haar hart
de kilte van de cel benam
haar de adem
Verdwaasd haalde ze
een spiegeltje vanonder
het bed
smeet het tegen de muren
opdat ze haar gezicht niet meer
wou zien
De angst voor het sterven
zocht een plekje naar haar hart
stukken steen ontbraken
uit de muren
een koude windvlaag van buiten
kwam haar tegemoet
Krijsend haalde
ze een foto van
haar zoontje uit haar broekzak
spijkerde het tegen de muren
fluisterde zachtjes bij
het binnenvallen van de nacht
Jongen het ga je goed
mam moet zo sterven
om wat ze heeft gedaan
hadassah: | Zaterdag, mei 03, 2003 14:10 |
de doodstraf is goed, alleen soms heel, heel erg hard. | |
Herfstkind: | Donderdag, mei 01, 2003 18:55 |
triesterlijk mooi! liefs |
|
small sea: | Donderdag, mei 01, 2003 16:59 |
heel mooi en gevoelig geschreven, triest einde, liefs joyce |
|
kokkie: | Donderdag, mei 01, 2003 10:55 |
en toen was het stil hier bij mij... xxxxxxxxxxxx |
|
Erna Muermans: | Donderdag, mei 01, 2003 10:13 |
hey hoe mooi en teder beschreven heel diep dit gedicht groetjes erna |
|
charly: | Donderdag, mei 01, 2003 09:56 |
intriest, wereldsmooi | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 01 mei 2003 | ||
Thema's: |