Ik stond vanmorgen op met vogelgetsjirp.
Ik deed de gordijnen open, een felle zomerzon die m'n hele kamer met licht vulde.
Ik deed m'n raam open, ik voelde een zacht, warm briesje over m'n huid glijden.
Vandaag kom jij, ik heb je al zo lang moeten missen.
Ik zit buiten, te wachten op jou.
Het lammetje in de wei naast onze tuin doet me vergeten dat ik al lang wacht, het dartelt zo vrolijk rond.
Het wordt steeds kouder en donkerder, ben je me vergeten?
De dag is bijna om, je bent er nog steeds niet.
De zon is al onder de horizon verdwenen, het lammetje slaapt lief tegen zijn moeder aan.
Moet je me niet meer? -Ik hou m'n hart vast voor dat antwoord, misschien wil ik het niet weten.-
Eén ding mag je in ieder geval nooit vergeten, wat je ook doet, ik hou onvoorwaardelijk van jou!