Langzaam aan loop je weg,
weg bij mij vandaan.
Stap voor stap,
vergroot je de afstand,
die je zelf hebt gemaakt,
Je hebt het gevoel,
dat je weg moet gaan.
Ik weet wel waarom,
maar ik kan het niet begrijpen.
Ik wil het ook niet.
Machteloos,
sta ik hier toe te kijken
hoe jij je stort in de eenzaamheid.
Jouw pijn doet me zoveel verdriet.
Ik wil je steunen,
een vriendin voor je zijn.
Maar je loopt bij me weg,
en ik weet,
als er niks veranderd
raak ik je kwijt...