In geen 1000 woorden kon ik omschrijven wat ik voor je voelde,
Verdriet, eenzaamheid onderdrukken deze woorden.
Je wist dat deze 1000 woorden ergens op doelde.
Voor jou pleegde ik wel 1000 moorden.
Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaald hem wel.
En zo kwam ik via via te weten,
je hebt een vriend, ben je me nu al vergeten?
Waarom zei je niet gewoon de waarheid,
daar waren we vrienden voor.
Ik wou je nog lang niet kwijt,
zowel als geliefde als vriend gaat dat niet meer door
Nu zit ik hulpeloos alleen op mijn kamer
Maar ja wat kan jou dat nu schelen
Het kwam harder aan dan de klap van een hamer......