Ik ben gezegend...
U gaf mij het leven
om door te geven
maar nu de zon zakt
door mijn slaapkamer raam
voel ik even niets
alleen het verdriet
van het verliezen
Ik hoor uw stem...
In iedere straat
uw gezicht
maar zo vol zijn de winkels
altijd al geweest
en verder mist niemand u
maar de pijn
gaat door merg en been
Het perron staat vol...
Gezichten die me niets zeggen
en een kind loopt aan haar moeders hand
veilig en vertrouwd
alsof ze altijd
die handen vast blijven houden
Mama, ik mis je zo....