Je moest gaan om te denken
Me achterlatend in stilte
Niemand die je wilt krenken
Ik voel alleen maar de kilte
Die je achterlaat nu je weg bent
Tot ziens het is voor ieders bestwil
De stilte wordt je nooit gewend
Mijn ogen kijkend wazig en kil
Van eenzaamheid een leeg gevoel
Warmte is verdwenen om me heen
Nachten zijn een hel dagen een warboel
Mijn hoofd bonst en hoor alleen
Tot ziens het klinkt nu zo wrang
Gevoelens gedachten een storm in mij
Eenzaamheid het maakt me bang
Ik mis je nu al vanaf dat je zei
Tot ziens hopelijk is dat tot morgen