Het maakt niets meer uit
vroeger vonkte er
obsessief manisch vuur
zengend vrat het vrede weg
waar zij kunstmatig volgespoten
eieren van de grond schraapte
en onvruchtbaar leeg
tot waanzin gedreven werd
nu is zij stilstaand kalm
het heilig moeten voorbij
als de wachtdagen
zich in rust opvolgen
en de onverwekte vruchten
als vloeibaar water
gevangen luchtig
in haar schoot wederkeren
een mens leert
levens zijn niet waardeloos
als men niets vleselijks produceert
victor ruhlmann: | Zondag, april 20, 2003 23:34 |
Leven is leren en vergeten wat een gebod lijkt als het steeds pijnlijk en onbereikbaar lijkt. | |
Herfstkind: | Zondag, april 20, 2003 22:49 |
Tja, mijn reactie zal er niet veel meer toedoen, maar ze zijn eb lijven mooi, ik geef niet altijd reacties, maarheb daar ook niet altijd de woorden voor... mooi, liefs |
|
gunther vandenberghe: | Zondag, april 20, 2003 15:39 |
met ontroering gelezen voorwaar zeemeermin de signalen die je overbrengt plaatst z'n stempel in de geest en maakt van elk een hierdoor bewogen, een beetje zeemeermin |
|
Roxette: | Donderdag, april 17, 2003 00:27 |
Die laatste strofe.....dat besef is de enige waarheid. Alles wat je hier schrijft, herken ik meis...ook meegemaakt, niks(!) is vanzelfsprekend ...ook al lijkt het soms voor anderen zo. En ja, ik heb geluk gehad, besef dat ook nog iedere dag, geloof me, maar je laatste woorden ....zo is het. Veel liefs Rox |
|
michris: | Woensdag, april 16, 2003 18:28 |
het wachten eindeloos wachten, op wat komt of niet en dan leren accepteren ondanks 't aanwezig stil verdriet dat is met je ogen verder kijken dan je pijn wetend dat je ook zonder stille wens meer dan waardevol kunt zijn... GROOTS...! liefs, michris |
|
diddo: | Woensdag, april 16, 2003 14:04 |
als de persoon waar het voor geschreven is of de persoon die het maakt er maar een intens gevoel bij heeft inderdaad. dat is het belangrijkste. mooi ben er wat stil van. kweet echt ff niet wat te zeggen. schouderklopje kit |
|
Laurens Windig: | Woensdag, april 16, 2003 12:43 |
Heel vreemd Sheen, in alle openheid. Hier voel ik niets bij! Misschien heel intens voor jezelf. | |
TheCowboy: | Woensdag, april 16, 2003 08:27 |
Je bent ook niet lief voor kitty hé!... Schrijf je er is een die ook voor haar wel te begrijpen is.... HEB ZE EFFE GEEN INTERNET!. Nou ja... dat zoeken jullie maar uit.. maar een werkeleijke schoonheid van een gedicht... Absoluut... Luv You Sis.... G. |
|
Huting: | Woensdag, april 16, 2003 07:48 |
Hier past alleen diep respect... Liefs, Doortje |
|
koelemij,harold: | Woensdag, april 16, 2003 07:39 |
Diep respect voor je dit raakt gewoon onmacht bekruipt sluipt woekerd euruptie sometimes lifes sucks wat een kracht Sheen wat een golfbreker Har |
|
free: | Woensdag, april 16, 2003 07:38 |
elk leven is waardevol sheen productief of niet... 'het is niet iedereen gegeven moeder te worden het te Zijn...wel' ;) liefs free |
|
Erna Muermans: | Woensdag, april 16, 2003 06:43 |
adembenemend mooi beschreven het gevecht gestreden en de pijn heeft een plekje gekregen krachtig gedicht Erna |
|
airyif: | Woensdag, april 16, 2003 01:27 |
wens je kracht toe. airyif. |
|
wijnand.: | Woensdag, april 16, 2003 01:02 |
een schoonheid | |
Jeffry: | Woensdag, april 16, 2003 00:39 |
In stilte gelezen, prachtig! | |
arie: | Woensdag, april 16, 2003 00:25 |
Een mens blijft mens lieverd hoe dan ook. Aan liefde ontbreekt het niet en het kleine geluk mag je met velen delen ;) Lieve knuffel, Arie |
|
DrieGeetjes: | Woensdag, april 16, 2003 00:25 |
In de ware Geest begeesterd 'vlees' geworden. Meesterlijk... Jo. ;o)x ...wilde alleen een . zetten, maar kon het niet laten! *genegen knipoogie!* |
|
pramodah: | Woensdag, april 16, 2003 00:21 |
Je kan jezelf vleselijk doorgeven, maar het kan ook geestelijk zijn en misschien ligd daar jouw weg.... liefs pramodah |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 16 april 2003 | ||
Thema's: |