vaak heb je het goed,
dan plots shit,
dat brengt jouw taak,
het nodige pit...
de mensen komen daar uit strijdgewoel,
jullie geven ze éindelijk een veilig gevoel,
ze hebbe jullie daar hard nodig,
jullie hulp + werk = zeker niet overbodig...
heb je dagen dat je baalt,
'thuis zijn' door je hoofd maalt,
...denk...
wat ik doe hier is goed,
want we geven, mensen moed,
moed, omweer tegaan vechten,
voor hun eigen mensenrechten...
en heb je het toch ff gehad,
zitje ff in een dip,
je bent weer thuis,
in een wip...
hun oorlog,
nog vaak in de krant,
wees dankbaar, het is niet jouw vaderland...
deze fase in je leven,
moet jij waarschijnlijk ervaren,
om een karakter te ontplooien,
die weinige zullen evenaren,
je zult er zeker van leren,
de dingen thuis meer te waarderen...
geniet van de goede momenten,
en weet,
dat ik-jouw,
nog geen daggie vergeet...
('97)