Mijn vijanden en ik.
Ik heb Vijanden
Net als ieder Mens
Ik heb Vijanden
En alleen zijn in mijn Wens
Mijn Vijanden kennen Mij
Maar Ik ken Hun niet
Mijn Vijanden kennen Mij
En dat doet Mij verdriet
Mijn Vijanden doen Me pijn
Maar daar kan Ik niks om geven
Mijn Vijanden doen Me pijn
Mag ik dan niet meer leven?
Ik ken mijn Vijanden dan wel niet
Maar eentje ken Ik, die hoort daarbij
Ik ken mijn Vijanden dan wel niet
Maar die ene, dat ben jij!
Net als ieder Mens
Ik heb Vijanden
En alleen zijn in mijn Wens
Mijn Vijanden kennen Mij
Maar Ik ken Hun niet
Mijn Vijanden kennen Mij
En dat doet Mij verdriet
Mijn Vijanden doen Me pijn
Maar daar kan Ik niks om geven
Mijn Vijanden doen Me pijn
Mag ik dan niet meer leven?
Ik ken mijn Vijanden dan wel niet
Maar eentje ken Ik, die hoort daarbij
Ik ken mijn Vijanden dan wel niet
Maar die ene, dat ben jij!
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Maandag, april 14, 2003 21:54 |
| Heel goed verwoord vind ik!Jammer dat die vijanden er zijn .Maakt heel wat in me los.Een beetje pijnlijk maar ja ,dat hoort bij het leven zeker groetjes |
|
| koelemij,harold: | Maandag, april 14, 2003 19:17 |
| nou begin eens je vijanden als uitdaging te zien en je zult hun schaduw met licht overdonderen ;) |
|
| san...: | Maandag, april 14, 2003 19:06 |
| gelukkig maar dat we zelf uit mogen zoeken welke mensen er een plekje in ons leven krijgen... sta niet stil bij slechterikken op je pad, kijk naar vrienden, daaraan hebje teminste wat...Xsan... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: >Schaduw< | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2003 | ||
| Thema's: | ||