Het is al zo lang geleden
Maar het lijkt alsof het gisteren is gebeurd.
Ik heb er zo om geleden
En elke keer weer opnieuw over getreurd
Ik probeer te leven
okal zal het moeilijk zijn
het is niet makkelijk om je aan iemand tegeven
als je al die zorgen hebt en die pijn
Ik probeer overreind te staan
en blijf me zelf, okal gaat dat soms niet
Ik blijf proberen verder tegaan
In al mijn nachtmerry's en verdriet
Ik hoef alleen maar mijn ogen te sluiten
En een traan komt uit mijn ogen
Al die tranen komen naar buiten
alleen maar omdat ik het na 2 jaar nog niet kan geloven!
Ooit hopelijk zullen jullie weten
Dat je dit rot gevoel ooit kan vergeten
Het achter je laten, zoals elk ding
en ga je verder met je leven, en blijft dit slechts een herinnering!