Hoe saai kan een vriendschap zijn...
vorig jaar was ze (schijnbaar) zo groot, nu zo klein,
1 misstap en die vriendschap met haar is zo kapot,
dan denk ik (vaak): och kind, rot op,
wat heb ik allemaal gedaan voor haar,
pff veel te veel, kstond altijd klaar,
maar kheb het gevoel, het gaat niet meer,
en het doet eigenlijk wel heel veel zeer,
altijd luisteren en veel gepraat
ze zei: " jij, jij bent mijn beste maat
jou zal ik nooit vergeten,
en als er iets is, laat het mij weten!
ik ben er altijd voor jou,
want weet je, ik hou heel veel van jou!"
maar wel iets meer van pieter en eline,
dat heb ik ondertussen wel al gezien,
zij betekenen nu eenmaal meer voor haar,
dat was iets dat nog niet bleek vorig jaar,
maar we moeten er mee leven,
er zijn mesen die stoppen met veel om je te geven,
gelukkig zijn er ook andere mensen,
die je het allerbeste wensen,
voor de komende jaren
en 1 troost, de vriendschap, hanne, tussen ons zal nooit bedaren!
dat geluk heb ik toch!
mijn papa zei het vanavond ook nog,
jij en hanne, dat is iets voor het leven,
jullie kunnen elkaar gewoon alles geven,
zo verschillend maar tevens ook zo gelijk,
stel je voor, wonen in eenzelfde wijk
we zouden nooit meer leren,
enkel ons amuseren,
maar misschien is het goed zoals nu, weten wat ik aan je heb en jij aan mij,
en weten dat we bij elkaar zijn: zij aan zij,
samen tot aan de meet,
want jij, jij bent gewoon mijn allerliefste scheet!
xx