Je ware ik
Je ware ik, je hield hem bewust zo ver bij mij vandaan
Je hart, zo koud, zo kil, nooit voor echte liefde opengegaan
Je woorden, zo vaak zo veel, zo zonder mededogen
Je beloftes, je had alleen eigenbelang voor ogen
Je etiketjes, ziek, zo noemde je mij
Je egoïsme maakt mij uiteindelijk vrij
Je zoektocht, bij steeds weer nieuwe mensen, steeds weer naar jouw gelijk
Je kapt met iedereen die van je houdt, voel je je nu gelukkig en rijk?
Je verzint van alles en toch is het jouw waarheid
Je beseft het niet eens, zo raak je ooit álles kwijt
Je zult nooit weten hoeveel ik van je heb gehouden, hoeveel ik van mijzelf aan jou heb gegeven
Je blijft waarschijnlijk andere levens verwoesten en volhouden dat die ander jou daartoe heeft gedreven
Ooit zal ook jij aan jezelf kleur moeten bekennen, ja, ook jij, liefde van mijn leven,
Ik hoop dat je jezelf dan kan vergeven.