Kadaver
Daar ligt hij dan
zo zielloos
zo stil.
Het heeft geen leven
meer in zich
zo kil.
Waar zou de inhoud zijn?
Ver van hier?
Ver hier vandaan?
Zal ik er dan maar achter
aan gaan?
En ook mijn kadaver
hier achterlaten?
Zodat de achtergebleve
hun woede en verdriet
daarop kunnen leggen,
en me haten.
Ik zal op ze neerkijken
en van binnen lachten,
maar ook huilen.
Want nu kan ik niet meer
bij de "lieve" mensen schuilen.
Reacties op dit gedicht
| boom: | Maandag, april 07, 2003 17:19 |
| ik begrijp je gevoelens over al die mensen die je dat ontnemen wat je zoekt. de "lieve"mensen heb je nu ont moet en je weet waar je altijd kan schuilen. echt blaadje ik meen het zo met je. we houden van je. |
|
| meisjetemin: | Zondag, april 06, 2003 21:50 |
| hey meis ik hou van je en wil je absoluut niet kwijt, je steunt mij altijd zo erg dus verlaat deze wereld niet voordat het jou tijd is, ik hou heel veel van je kus ilse |
|
| Lobbes: | Vrijdag, april 04, 2003 21:32 |
| En er zijn genoeg lieve mensen waar jij bij kan schuilen...zoiezo bij ons..de freaks.. Liefs, Lisette |
|
| Evy*: | Vrijdag, april 04, 2003 15:03 |
| Weet je, de inhoud van zijn leven zit in jouw hartje, in al jouw herinneringen aan hem. Je hoeft hem echt niet achterna te gaan om erbij te zijn. Hij is altijd bij je... Veel sterkte en liefs, Evy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Idril*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2003 | ||
| Thema's: | ||