Dood
Een stilte voltrokken in duisternis
een zachte stem die je roept,
die aandacht wil.
Ze huilt niet, schreeuwt ook niet
lacht niet om al wat voorbij is.
Dood is mysterie
gevoel zonder tranen. Een niet-bestaan,
leeg omhulsel in e aarde, of misschien ook
meer. Vergeef me
Reacties op dit gedicht
| Alice.D: | Vrijdag, mei 04, 2007 21:29 |
| kippenvelgedicht, mooi. | |
| John Arne Riise: | Vrijdag, april 04, 2003 09:59 |
| wasditte | |
| Erna Muermans: | Donderdag, april 03, 2003 23:44 |
| nou mijn dood is meer dan alleen leeg omhulsel kijk maar eens een van m'n eerste gedichten en ik denk er nog zo over niettemin vind ik dit mooi beschreven en ik vergeef je knipoog Erna |
|
| MayadeBij: | Donderdag, april 03, 2003 23:03 |
| Ik vergeef je (zij het dat deze gratie geboden is uit het feit dat ik mij een ongeluk verveel) (godverdomme) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Irene Simons | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2003 | ||
| Thema's: | ||