Hoe krijg ik het voor elkaar,
Hou lukt het me toch?
Ik denk telkens weer: bedaar.
Ik kan niet tegen bedrog
Toch doe ikhet zelf keer op keer,
ajb, vertrouw me niet langer.
Geloof niet in mij, niet meer!
Ik maak je alleen maar banger.
Weet je zeker dat je mijn vriendin nog wilt zijn?
Je zult denken: Ik had haar kunnen redden.
Wil je echt niet stoppen? Het doet pijn!
Zullen we erom wedden?
Je zult me in de steek laten,
Nu of mss later, maar ik weet dat je het doet,
Maar het zal me niet baten
Het zal gemakkelijker zijn om te gaan, dat moet!
Het zo echt gemakkelijker gaan,
En het zal ook fijn zijn voor jou,
Als ik niet meer zou bestaan.
Maar je moet wel weten: dat ik van je hou.
Als je jij nou eens niet vergeet,
Maar me wel laat gaan.
En blijft geloven dat het me speet,
Dat ik je moet laten staan.
Als we geen vrienden meer zijn,
Is het makkelijker het te verwerken.
Ookal doet het even pijn.
En bovendien hoef je me nooit meer op te merken!
Nooit meer vervelende opmerkingen naar je hoofd,
Geen vervelend mens meer naast je,
En niemand, die je van je populariteit beroofd.
Dit is wat vaak door mijn hoofd heen spookt,
Maar het verwoord niet echt mijn verlangen.
Meer iets uit mijn gevoel dat over kookt.
Een gedicht wat maar in mijn hoofd blijft hangen.