angst voor pijn
Voor een nacht uit duizend wensen,
Zijn slechts wensen en niet meer,
Mijn ogen open in de duistere lucht,
Mijn hoop vult zich niet weer.
Mijn hart en ziel gekwetst door vuur,
Mijn lichaam en geest geslagen tegen muur,
Wat teder was is nu besloten,
Het hoop dat was is nu vergoten.
Liefde met angst voor pijn,
Zal niet zo naïef meer zijn,
Is het de ware of niet,
Gedachtes die ik eerst los liet.
Geleerd van pijn en leed,
Mijn hart dat ik eerst open deed,
Is nu gesloten angst voor herhaling van pijn,
Durf niet meer te denken of iemand de ware zou zijn.
Reacties op dit gedicht
