Alleen zijn,
Ze zeggen altijd dat het voordelen en nadelen heeft.
Maar bij mij niet,
Het is een groot nadeel.
Want ik ben niet gemaakt om alleen te zijn,
Ik voel me zo niet compleet,
Ik mis iemand die voor me klaarstaat en aan me denkt.
Iemand waar ik van kan houden en die van mij houdt.
Ook al is het maar het gedacht alleen dat hij van me is.
Dat alleen al geeft een zalig gevoel.
Je verwerkt het met muziek te luisteren,
druk bezig zijn met werken, school, dan ben je er zo niet mee bezig,
maar als je dan een keer alleen bent, komen die gevoelens boven, verschrikkelijk.
Je ziet een gelukkig stel bij de bakker en denkt verdomme,
zo gelukkig ben ik ook geweest.
Zou er dan niemand voor mij bestemd zijn?
Denk je dan..
Je wordt hopeloos,
En er komt wel iemand zeggen ze dan,
Maar dan denk je bij jezelf, zwijg toch en laat me met rust.